به نام خدا

بهشت را به دست گرفته بود و تقسیم می کرد بی آن که ارض بی پایانش را پایانی برسد ، به او که رسید ، سفره ی فردوس به زیر پایش پهن کرد. بی آنکه اجر بی پایانش آغازی برسد .

دوباره مژده ی باران، دوباره صبح سپید
دوباره بوی ترانه ، دوباره اسم امید

سوار خسته ز مشرق که پشت ابر مانده
سرور مژده ی باران به برگ خسته دهید

رها چنان که رسد موج به ساحل ابدی
نسیم خیس بهاری به بیکرانه دمید

دگر رود به کناری غبار غم ز رخت
بلور مانده به شبنم برای خود ببرید

چنان پرنده به پرواز بدون فکر فرود
دعای مادر و آهی بهشت را بخرید